Bestaansonzekerheid bij jongvolwassenen
In lid 1 van artikel 20 van de Grondwet staat dat de overheid de bestaanszekerheid van haar inwoners veilig moet stellen. De Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) definieert in haar rapport ‘Herstel begint met een huis’ (2020) dat bestaansonzekerheid betekent: ‘Een onzeker of weggevallen inkomen, oplopende schulden, een onzekere woonsituatie, onzeker werk of werkeloosheid, een uitgeput of ontbrekend sociaal netwerk.’ (van Doorn 2002; van Laere 2009; van Straaten 2016). En dat dit vaak hand in hand gaat met gezondheidsproblemen (Van Laere, Smit & van den Muijsenbergh 2018; Verheul et al. 2020).
Bestaanszekerheid is voor alle dakloze mensen een heikel punt. Meer dan tachtig procent van de dak- en thuisloze mensen die voorkomen in de schattingen van het CBS leefden van een uitkering in de jaren voorafgaand aan dakloosheid. Deze groep behoort tot de tien procent laagste inkomens van Nederland, met een gemiddeld persoonlijk jaarinkomen van rond de 13.000 euro (CBS, 2019a; CBS 2019c; CBS 2020).
Lees het complete artikel op de website van sociaalbestekpremium.nl:
