Een paar weken geleden is een dierbare patiënt van me onverwachts overleden: Simon (volledige naam is bij de hoofdredactie bekend). Hij werd 57 jaar oud.

De momenten dat hij woedend voor de deur van mijn behandelkamer in de Pauluskerk stond, kan ik inmiddels niet meer tellen. Tientallen keren was hij boos op mij – en wat mij betreft volkomen terecht. Hij wilde iets dat doodnormaal is, maar dat ik hem niet kon geven: een bed. Want hij was iemand zonder papieren. Ongedocumenteerd kun je geen aanspraak maken op voorzieningen in de stad.

Simon had op 32-jarige leeftijd zijn geboorteland Algerije verlaten omdat hij er naar eigen zeggen ‘niet meer veilig was’. Een verblijfsvergunning vroeg hij nooit aan, omdat hij wist dat hij hier geen kans op zou maken. Hij werkte hier zwart, waarmee hij zich in het begin prima kon redden. Maar doordat ons vreemdelingenbeleid steeds strenger werd, werd werken ook moeilijker: werkgevers riskeren hoge boetes als ze mensen zwart laten werken. Simons netwerk brokkelde af en hij had geen geld meer. Zijn vaste slaapplek werd het Centraal Station van Rotterdam.

Lees het verhaal van Michelle van Tongerloo, Huisarts op de website van de Correspondent:

Ik gaf Simon een paar pleisters om niet dood te gaan – maar het was niet genoeg

Nieuws van het Straat Consulaat. Klik hier voor een overzicht!

Lopende projecten bij het Straat Consulaat. Klik hier voor een overzicht!

Een koffiebar gerund door voormalig dakloze mensen waar inwoners en ondernemers uit Den Haag en dakloze mensen elkaar kunnen ontmoeten.

Armoede in Nederland. Geldgebrek leidt vaak tot uitstel van betalingen en van uitstel komt afstel en dan is de afgrond snel in zicht. Klik hier voor een overzicht!

Geeft alle gepubliceerde berichten weer op onze website. Klik hier voor het overzicht!