De beste wensen voor iedereen. Hoewel…. eigenlijk niet voor de verslaafde daklozen. Zij kosten ons geld volgens het essay van Rinus Otte in dagblad Trouw van 29 december jl. met de titel “Eerherstel voor de cel”. Rinus Otte is raadsheer van het gerechtshof Arnhem en hoogleraar in de organisatie van de rechtspleging aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij beschrijft in zijn essay dat verslaving een keuze is en dat verslaafden geen recht hebben op kostbare zorg, maar celstraf moeten krijgen. Hij pretendeert dat in tijden van bezuiniging de nadruk niet op (vaak te dure) zorg moet liggen, maar op passende celstraffen. Hier krijgen ze structuur aangeboden. Bovendien moeten we er maar aan wennen dat we meer verslaafde daklozen op straat zullen
In Amerika bleek al uit een groot onderzoek en de wereldorganisatie van psychiaters en psychologen hebben in hun handboek DSM-4 opgenomen dat verslaving een stoornis is. Rinus Otte hecht hier geen waarde aan, want dit zou inhouden dat “een verslaafde geen vrije wil heeft” en dit raakt zijn strafrecht. Want je kan immers iemand die verminderd toerekeningsvatbaar is niet hard straffen. Want zonder keuzevrijheid geen schuld. Meer en meer wind ik mij op. Hoe bevooroordeeld en slecht onderbouwd ondermijnt Rinus Otte vele jaren aan onderzoek over verslavingen door op zo’n harde toon te spreken over zijn medemens. Een medemens die het veel slechter getroffen heeft en niet zo lekker warm en knus in een groot huis woont, als Rinus Otte. Een harde klap in het gezicht van onze verslaafde medemens en zeker ook een klap in mijn gezicht.
Nogmaals de beste wensen voor iedereen. Mijn gevoel zegt behalve voor Rinus Otte, want Rinus Otte vindt dat je een medemens in de problemen niet moet helpen, maar straffen. Volgens hem is dat menselijk en normaal, straf uit delen. En hierin moet je al zeker geen rekening houden met beperkingen van je medemens. Verslavingen zijn geen stoornissen, dus zijn verslaafden mensen die hun gedrag niet willen veranderen. Dat zij dit niet zouden kunnen door bijvoorbeeld een verslaving, moeten we erbuiten houden. Zulke mensen horen gewoon in de cel en dat bespaart ons tijdens de crisis pakken geld voor dure zorg.
Daarom zegt mijn gevoel niet doen. Maar mijn verstand zegt gun deze man het beste, dus dat doe ik. Het beste Rinus Otte in je warme huis. Gelukkig dat wethouders, beleidsmedewerkers en andere hulpverleners beter weten. Zij zien gelukkig wel in dat je voor de verslaafde medemens goede zorg moet regelen en dat dit uiteindelijk goedkoper is dan de vaak dure gevangenissen en de overlast op straat.
Voor alle verslaafde medemensen, wij zijn er voor jullie! En zolang dit nodig is zullen we jullie belangen blijven behartigen en rechters, zoals Rinus Otte, blijven vertellen dat ze er dik naast zitten. Een goed nieuw jaar!
Chantal
