Net als de Nationale ombudsman onderzocht de Inspectie SZW de toegang tot schuldhulpverlening. Bij de eerste is het glas halfleeg, bij de Inspectie is ‘ie halfvol. De Inspectie constateert op diverse punten verbeteringen. De meeste gemeenten hebben weigeringsgronden geschrapt of de eisen ten aanzien van medewerking en recidive versoepeld.
Wanneer een weigeringsgrond van toepassing is, vindt in toenemende mate een brede individuele afweging plaats voordat een gemeente een besluit neemt. Ook rapporteren gemeenten dat zij coulanter zijn bij onvermogen of recidive en meer kijken naar de omstandigheden van de schuldenaar.
Diverse gemeenten versterken de toegangspoort tot schuldhulpverlening via sociale wijkteams en lokale organisaties binnen het sociaal domein. Ook neemt de diversiteit van het hulpaanbod toe: steeds meer gemeenten bieden de mogelijkheid van hulp door bijvoorbeeld een vrijwilligersorganisatie of bieden lichtere vormen van ondersteuning zoals een adviesgesprek.
Er zijn ook aandachtspunten. Nog vrij veel gemeenten beperken de toegang voor zelfstandigen, mensen met fraudeschulden en mensen die al eerder gebruik hebben gemaakt van schuldhulpverlening. Ook lopen mensen met financiële problemen het risico dat er een selectie bij de toegangspoort plaatsvindt en wordt uitgevoerd door een medewerker die onvoldoende deskundig is.
Daarnaast valt op dat in de praktijk hulp bij schulden niet altijd tot stand komt als er sprake is van multiproblematiek. Ook blijkt dat gemeenten nog niet altijd een beschikking afgeven bij het toekennen of afwijzen van hulp. Nagenoeg alle gemeenten geven een beschikking af voor een schuldregeling, en ongeveer twee derde voor budgetbeheer en duurzame financiële dienstverlening. Zes procent van de gemeenten geeft voor geen enkele vorm van schuldhulpverlening een beschikking af.
Meer weten? Klik hier: https://www.tweedekamer.nl/downloads/document?id=75da83bc-7a6b-4ca0-93cd-ee28fc292117&title=Toegankelijkheid%20Schuldhulpverlening%202017.pdf
