Als ik ’s ochtends vroeg in Londen naar het ziekenhuis ga, passeer ik in een kwartiertje tientallen slapende daklozen op straat. Dat is niet bijzonder voor de buurt waar ik woon. Overal in Londen zijn duizenden buitenslapers die geen huis hebben en voor wie geen daklozenopvang bestaat. Door enorme bezuinigingen op sociale zorg is de situatie de laatste jaren sterk verslechterd. Het aantal mensen dat op straat slaapt, is de afgelopen jaren verdriedubbeld.

De dakloze groep is heterogeen en omvat illegale immigranten, mensen met mentale of verslavingsproblemen, maar ook mensen die gewoon geen geld hebben om huur te betalen. Werkloosheid in Engeland betekent geen inkomen, uitkeringen bestaan niet, en als je spaargeld op is en je hebt geen hulp van familie of vrienden, sta je dus letterlijk op straat.

Lees het complete artikel op de website van het Parool.nl:

Dakloosheid is net zo dodelijk als kanker