Waarom laat ik deze video zien? (update: de video is offline). Het raakte me op een bepaalde manier. Zelf een ex-verslaafde aan drugs en alcohol en dit nu al langer dan vijftien jaar kwam de gedachte aan mijn eigen gang door het nuchtere bestaan naar boven. Want als je werkelijk stopt met je verslaving, in wat voor vorm dan ook, sta je voor een enorme verandering die zich aanvankelijk laat voelen als een enorm gat, een leegte die snakt naar invulling. Toen ik nog gebruikte werd deze leegte dagelijks gevuld met drank en dope, maar dit viel dus weg.
Wat mij raakte in dit specifieke fimpje was dat de band die tussen de man en zijn hond een sterke motivator was voor de man om door zijn verslaving heen te komen. Als je wil stoppen met een verslaving heb je ‘een stok achter de deur nodig’. Mijn inziens is iedere ‘stok’ goed zolang anderen er niet door worden geslagen.
Mind over matter
Zo had ik ook een stok en dat was dat mijn zenuwbanen waren beschadigd. Dit valt onder de noemer polyneuropathie. Een ongeneeslijke aandoening die nare verschijnselen in het leven roept. Door dit was ik gesterkt en de aanvankelijke leegte, het nieuwe begin werd door deze wetenschap voor mij hanteerbaar.
Deze man heeft dus zijn hond en het is werkelijk schattig om te zien en horen. Wellicht projecteer ik mezelf nu op deze man, maar ben toch tot de conclusie gekomen dat als je dus een ‘hefboom buiten jezelf’ gebruikt het eenvoudiger wordt om door te zetten. Niet meer in je eigen ‘ei’ gevuld met al je rot gevoelens en gedachten blijven zitten, maar er uitbreken. Er komt uiteraard meer kijken als je werkelijk een doorbraak wil maken. Want alles wat je als verslaafde om je heen hebt gecreëerd zal in de loop der tijd ook moeten worden afgebroken, voor zover dit niet vanzelf gaat. Dus niet blijven hangen in je oude wereld, maar op zoek gaan naar nieuwe horizons.
Niemand zal zeggen dat het allemaal van een leien dakje zal gaan. Maar als je werkelijk er voor kiest om je verslaving te stoppen en de deur definitief sluit dan zal je in de loop der tijd ook gaan merken dat er een diepe waarheid schuilt in het cliché: als je een deur sluit, dan opent zich vanzelf een nieuwe deur.
Feit is gewoon dat je je beter gaat voelen over jezelf. De schaamte die je probeerde te verstoppen in je verslavingsgedrag verdwijnt, je relaties kunnen verbeteren want je gaat niet meer tegen de stroom in. Niet meer nodig om leugens over jezelf aaneen te rijgen. Je geld wordt niet meer verspild. De emotionele stormen gevuld met zwarte, zware gedachten vervluchtigen en krijgen steeds minder vat op je.
De tijd heelt werkelijk
Nog zo’n cliché, maar nu ik wat ouder begin te worden zie ik in dat tijd werkelijk de belangrijkste factor is in dit genezingsproces. Kom je het eerste jaar door in je streven naar een nieuw bestaan, dan maak je goede kans om definitief ‘die’ deur gesloten te houden. Terugval is altijd een optie die aanwezig is. Een drankje, een snuifje coke of toch even een eurootje gokken en je bent weer terug bij af. De gesloten deur moet gesloten blijven.
Sprekende over mezelf nu 15 jaar nuchter en terugkijkende besef ik dat alle bergen en dalen waar ik voor heb gestaan en doorheen ben gegaan ik nooit had kunnen doorstaan als ik onder invloed was geweest. Het leven wordt vanuit emotioneel gezichtspunt steeds beter en evenwichtiger, maar ‘je geduld’ zal ook worden beproefd.
Mijn advies: zoek een stevige stok en ga ervoor!
Uit privacy overwegingen houden we de naam van de schrijver anoniem.
