De laatste decennia werd armoede weggezet als het gevolg van onverstandige keuzes, het ontbreken van de oer-Nederlandse werkethiek of een gebrek aan financiële opvoeding en wijsheid. Het was eigen schuld, dikke bult. Wie het ‘gemaakt’ heeft, heeft dat aan zichzelf te danken. Wie het niet gemaakt heeft evenzeer.

Dit meritocratische wensdenken maakte ons blind voor de groeiende bestaansonzekerheid.

Nu ook de middengroepen in de hoek staan waar de klappen vallen, wordt het pijnlijk duidelijk: armoede is niet aan het individu te wijten.

Al voor het koopkrachtdrama dat zich nu voor onze ogen voltrekt, met stijgende energieprijzen en duurdere boodschappen, was het hommeles: ruim een kwart van de Nederlanders had te maken met bestaansonzekerheid. Deze mensen hebben in termen van wonen, inkomen, werk en gezondheid onvoldoende zicht op zekerheid en veiligheid, twee basisbehoeften. Er is niet voor niets voor het eerst een minister voor Armoedebeleid aangesteld.

Lees het complete artikel op de website van decorrespondent.nl:

Armoede en schulden heb je niet aan jezelf te danken. Wanneer valt het kwartje?

Foto van Tim ‘S Jongers, gemaakt door Peter van Beek.