Ik leef ook onder de armoede grens, maar ik red het nog net. Natuurlijk moet ik daar zelf moeite voor doen, maar ik heb ook geluk. Ik heb een zelfstandige, zeer kleine woning met huurtoeslag. Ik heb ook op kamers moeten wonen en dat is heel erg duur. Als er iets gebeurt moet je geld van familie lenen, dat je niet gemakkelijk terug kunt betalen. Nu red ik het dankzij een zelfstandige woning.

Vroeger werkte ik, maar ik verdiende niet veel, met de reiskosten en de kosten voor kleding (werd verplicht gesteld door de werkgever, maar zonder vergoeding) en een dure kamer had ik uiteindelijk veel minder dan nu. Ik heb helaas geen tuin, ik heb weleens gekeken naar een volkstuintje, dat zou schelen in de boodschappen. Ik heb geen auto of kleurentelevisie, maar wel internet en ik zet mijn verwarming alleen aan als het heel hard vriest.

Lees het complete verhaal op de website van de Lange Mars Plus:

Armoede in ons land anno 2019