“Al de hele nacht zat ik op een hard bankje op straat in Amsterdam. Ik had geen eigen huis meer met een warm bed waar ik naartoe kon. Op dat moment dacht ik: als ik nu doodga, maakt me dat niets meer uit. Mijn leven was waardeloos, dus de dood zou mij verlossen van alle pijn. Ik miste mijn kinderen vreselijk en had geen uitzicht op betere tijden. Hoe ik die periode heb overleefd, is mij nog steeds een raadsel. Dankzij mijn doorzettingsvermogen ben ik er nog.”
“Mijn jeugd was alles behalve onbezorgd. Vanaf een jaar of vijf werd ik misbruikt, iets wat binnen de familie lang werd verzwegen. Ik groeide op als Jehova’s Getuige en mijn vader was zeer streng en dominant. Zijn wil was wet. Op mijn eenentwintigste trouwde ik met iemand binnen de kerk. Een noodsprong achteraf, want ik wilde graag thuis weg. Ik raakte zwanger en een paar maanden na de geboorte van mijn oudste dochter ging mijn man er vandoor met mijn beste vriendin.
Lees het complete artikel op de website van RTLNieuws:
Hadassah wil nooit meer dakloos zijn: 'Mijn leven was waardeloos'
Foto van Kansfonds, ter illustratie.
