Verslaafd en ongewassen op een bankje in het park; een stereotype dakloze is makkelijk uit te tekenen. Maar heel vaak klopt dat beeld niet. Dakloos zijn, zie je niet. In deze serie komen jonge ervaringsdeskundigen zelf aan het woord. Deel 2: Sylvana
Ik ging expres meer nachtdiensten bij mijn werk draaien. Daar ga je helemaal kapot van, maar het betekende dat ik overdag kon slapen. Dan was ik afgesloten van de situatie thuis. Ik wist wat er speelde, maar ik wilde er niks mee te maken hebben.” Sylvana* (20) is een klein jaar dakloos, sinds ze na knallende ruzie met haar stiefvader uit huis ging.
“Hij had een drankprobleem en was soms verbaal agressief. Het speelde al langer, maar je wordt ouder en dan spreek je de persoon een paar keer aan. ‘Zou je niet minderen? Dan wordt je ook gezelliger.’ Als diegene dan zegt: ‘Ja, je hebt gelijk,’ maar vervolgens je advies uit het raam gooit, denk je: waar doe ik het voor? En er gebeurde ook nog meer.”
Lees het complete artikel via de onderstaande link:
