In dit artikel komt Maaike uit de jeugdzorg. Ze heeft geen makkelijk verleden gehad. Als ze op haar 18e uit de jeugdzorg komt besluit ze bij haar moeder te gaan wonen. Alleen kan moeder hierdoor haar huur niet meer betalen. Vervolgens werken alle systemen tegen. Maaike heeft schulden maar om in de schuldhulpverlening te komen moet ze haar administratie op orde hebben. Maar Maaike komt is juist in de schulden gekomen omdat ze die niet op orde had.
De vrijheid beperkende elementen van het beleid zorgen ervoor dat mensen zoals Maaike verder afglijden in plaats van geholpen worden. De voorzieningen die Maaike nodig heeft om tot rust te komen en zichzelf te ontwikkelen, namelijk hulp bij haar schulden en voldoende inkomen zodat zij bij haar moeder kan blijven wonen, zijn voor haar niet toegankelijk. Pas als Maaike en haar moeder verder afglijden naar de bodem van de verzorgingsstaat, grijpt de overheid weer in door hen onderdak te bieden in de daklozenopvang.
Straat Consulaat: Verhalen zoals die van Maaike zijn frustrerend. Het systeem helpt Maaike niet verder in haar leven maar haar samen met haar moeder dieper de ellende in. Het zou goed zijn als de vicieuze cirkel van Maaike en haar moeder doorbroken wordt door verandering in het overheidssysteem. Het kan daarmee ook tot goedkopere en betere oplossingen leiden. Voorkomen moet worden dat Maaike en haar moeder in een dure daklozenopvang terechtkomen omdat ze niet instaat zijn de vaste lasten te kunnen betalen. Dit kan toch nooit de bedoeling zijn?
Lees het complete artikel op de website van vn.nl:
