Als huisarts en straatarts in kwetsbare wijken ziet Michelle van Tongerloo dagelijks de gevolgen van de stijgende kosten voor voedsel en energie. Ze tuigde een particulier systeem van hulpverlening op en ontving al tienduizenden euro’s aan giften. ‘Ik was het zat dat ik mijn patiënten zag verzuipen.’
Op de LinkedIn-pagina van straatarts Michelle van Tongerloo staat een filmpje van een enthousiaste ex-dakloze die zijn nieuwe flat laat zien. Drie jaar lang leefde hij op straat, samen met zijn hond, nadat hij door oplopende schulden in de problemen was gekomen. Toen hij eindelijk van de gemeente een woning kreeg, had hij geen huisraad. Van Tongerloo deed een oproep, waarna wildvreemden hem in een paar dagen tijd een complete inrichting bezorgden. ‘Ik heb eindelijk een bed’, klinkt het in onvervalst Rotterdams. ‘Dat dit zo snel geregeld is door mensen, ik ben jullie echt dankbaar.’ Camera op de hond: ‘En hij ook.’
Zo gaat het vaker als Van Tongerloo op sociale media over haar werk schrijft. Haar verhalen over patiënten die zo hun best doen en het toch niet redden, spreken haar meer dan 30 duizend volgers op LinkedIn zo aan dat zich met regelmaat particuliere donateurs melden. Voor een dakloze jongen werd de tandartsrekening betaald, voor een alleenstaande moeder die in de problemen was gekomen door de dure energierekening werd een envelop bezorgd met 1.200 euro, voor de zwangere vrouw die het moest doen met 20 euro in de week kwamen spullen en extra geld.
Lees het complete artikel op de website van de Volkskrant:
Straatarts Michelle van Tongerloo: ‘Ik oordeel niet meer over armoede. Daarvoor heb ik te veel gezien’
foto: Fred Romero https://www.flickr.com/photos/129231073@N06/
