Ik luister naar de longen van een dakloze die recentelijk voor zijn open tuberculose is behandeld. Ik ben in de winteropvang voor dak- en thuislozen, waar vannacht meer dan honderd bedden bezet zijn. Het luisteren naar de longen gaat wat moeilijk. Het gegil van een andere dakloze die beroofd meent te worden is al te duidelijk hoorbaar.

De man met de door de tuberculose beschadigde longen sliep buiten voordat het ging vriezen. Hij heeft opnieuw een luchtweginfectie opgelopen. Hij heeft antibiotica en ook een bed nodig. Een bed voor vannacht, maar ook een bed voor als het niet meer vriest.

De opvang voor dak- en thuislozen voor de drieduizend volwassenen die per jaar in Rotterdam de gemeente om hulp vragen is streng gereguleerd. Alleen mensen met een binding met Nederland hebben kans om een pasje voor de maatschappelijke opvang te krijgen. Duizend mensen per jaar krijgen een pasje voor 290 plaatsen.

Sommige steden hebben voor dak- en thuislozen ook een zogenaamde winteropvang als de (gevoel)temperatuur onder het vriespunt zakt. Deze winteropvang is er vooral voor de zogenaamde niet-rechthebbenden. Mensen die illegaal zijn worden beschouwd als niet-rechthebbend. Ook de mensen uit Oost-Europa die hier komen werken worden beschouwd als niet-rechthebbend. De overheid stelt dat EU-immigranten moeten kunnen bewijzen dat ze een aantal jaren in Nederland wonen voordat ze recht hebben op maatschappelijke opvang.

Lees het complete artikel op de website van Medisch Contact:

Medisch Contact: Winteropvang alleen bij vorst: mensonwaardig

Lees verder

Foto ter illustratie door: Ellen Houtman Fotografie uit de serie persfoto’s ‘winterbeelden’