In veilige handen: vragenlijst!
Beste vrijwilliger van Straat Consulaat,
Straat Consulaat is een stichting die bestaat dankzij de inzet van heel veel vrijwilligers, zoals jij. Zonder jouw inzet, bijdrage en betrokkenheid kan Straat Consulaat niet bestaan en bieden wat nodig is om de dak- en thuisloze mensen in Den Haag te ondersteunen.
We willen graag goed zorgen voor onze vrijwilligers, omdat zij ons grootste goed zijn. Om onze dienstverlening en bijdrage aan jou als vrijwilliger te verbeteren hebben wij jouw input nodig!
Help ons om het voor alle vrijwilligers én ook voor jou, nog leuker en beter te maken, zodat jij je met plezier en in alle veiligheid kunt blijven inzetten voor Straat Consulaat. Hoe vind je het om voor Straat Consulaat te werken? Voel je je veilig? Wat heb je nodig om je werk goed uit te voeren? Heel veel vragen dus, waar we antwoord op willen.
We hebben daarom een vragenlijst samengesteld die ons een beeld geeft hoe jij het vindt om voor Straat Consulaat te werken en nog belangrijker, op welke onderwerpen wij ons kunnen verbeteren voor jou als vrijwilliger. Jouw input is dus erg belangrijk!
Op 1 maart 2024 wordt de vragenlijst naar jouw mailadres verstuurd. Je kunt het online invullen. De vragenlijst komt anoniem bij ons binnen.
Voel je dus vrij om de vragen open en eerlijk te beantwoorden. Als je een laptop nodig hebt of ondersteuning bij het invullen van de vragenlijst, laat het Mieke weten, dan regelen we dat.
Je kunt tot 15 maart 2024 reageren. De resultaten uit het onderzoek gaan we 19 april met jou delen!
Alvast bedankt voor je bijdrage!
Amiena en Mieke
Verbetertafel noodopvang: door Wijnand
Eerst even voorstellen: Ik ben Wijnand en heb onderdak gevonden bij de noodopvang van de Kessler Stichting te Den Haag. Door dit tijdelijk verblijf ben ik in aanraking gekomen met de cliëntondersteuners en belangenbehartigers van Straat Consulaat. Na kennismaking met Jeroen en Joy vond ik al snel een klik met deze stichting.
Later werd ik gevraagd of ik interesse had om aan te schuiven bij “De Verbetertafel”. De verbetertafel heeft als doel het verblijf voor mensen die gebruik maken van de noodopvang te veraangenamen/verbeteren. Dit vond ik een goed idee, waarna ik besloot om hieraan mee te werken. Mede vanwege mijn kennis in de hulp/service verlening en mijn lange werkverleden vind ik dat een mooie uitdaging. Samen met andere collega-bewoners hebben we toen dit project samen met Joy, Sanne en Jeroen opgepakt.
De verbetertafel bestaat normaal gesproken uit 4 bijeenkomsten, maar het werden er 5. De eerste bijeenkomst was bedoeld om zoveel mogelijk punten te bedenken welke voor verbetering in aanmerking zouden komen. Vervolgens gingen we met de beste ideeën rond de tafel met het personeel van de Kessler noodopvang, locatie Delagoa en konden ze aangeven wat ze zouden gaan doen met deze verbeterpunten.
1. Douche/warm water
2. Hoofdtelefoontjes verstrekken tegen geluidsoverlast
3. Opbergruimte in de slaapzalen beschikbaar maken
4. Verlenging van de douchetijden van 21.00u naar 23.30u
5. Kapstok/ haakjes om de jas op te hangen i.p.v. nat in de kluisjes op te bergen
6. Geen wachttijden na aanbellen om binnen te komen
Op 17 januari hebben we de laatste bijeenkomst gehad waarbij de manager van de noodopvang kon aangeven welke punten er zijn aangepakt en of wij van het verbetertafel-panel het voldoende vonden om de noodopvang van een verbetersticker te voorzien.
Gezien de planning van deze actie binnen de drukke feestdagen (kerst/oud en nieuw) was dit misschien niet de handigste periode, want het stelde ons en de Kessler Stichting wel voor een extra uitdaging.
De sticker is geplakt, maar het is een sticker met een voetnoot, namelijk: er zijn wat goede intenties uitgesproken die nog niet zijn waargemaakt. Er zijn namelijk nog een paar doelen die gehaald dienen te worden, echter is dit ook afhankelijk van de medewerking van derden/externe partijen.
In de weken na de verbetertafel valt me op dat er nog steeds achter de schermen hard gewerkt wordt door de manager van de Kessler om de verbeterpunten door te voeren. Dit heeft me positief verrast.
Wijnand
Omdat taal er toe doet!
Straat Consulaat behartigt de belangen van dakloze mensen in Den Haag. Dat we spreken van “dakloze mensen” en niet van “daklozen” is een bewuste keuze. Bij deze uitgelegd waarom wij dat doen.
Objectificatie en ontmenselijking
Objectificatie is het beschouwen van een mens of dier als object, dus als een ding, feitelijk (zoals het is) en zonder mening. Bewust of onbewust doen we hier allemaal in ons taalgebruik aan mee, we maken van mensen met een bepaalde eigenschap of in een bepaalde situatie een soort objecten: bijvoorbeeld “werklozen”, “verslaafden” of “daklozen”. Gevolg hiervan is ontmenselijking: je ziet de individu niet meer met al zijn eigenschappen, maar je ziet nog maar een kenmerk van een groep mensen, “de daklozen”.
Conclusie
Het verwijzen naar mensen die dakloos zijn als “daklozen” is dus een vorm van objectificatie en ontmenselijking. Het roept vooroordelen en achterhaalde stereotype beelden op over dakloze mensen die meestal niet kloppen. De groep dakloze mensen is net zo divers als de samenleving en redenen voor het ontstaan van dakloosheid zijn dit ook. Dat er ook dakloze mensen zijn die wel aan het stereotype voldoen, staat daar los van. Laten we niet vergeten dat het gaat om mensen. Mensen van vlees en bloed, zoals jij en ik. Daarom vinden wij het belangrijk dat we allemaal spreken over dakloze mensen.
Berry
Van Monika
Hallo mijn liefste mensen, welkom in februari. We voelen allemaal de lente aankomen! Het is de tijd waarin alles tot leven komt! Het is geweldig als krokussen en narcissen naar ons knipogen. In mijn geval is de lente niet altijd de mooiste tijd van het jaar. Heel lang. Ik heb erover nagedacht of ik je zou schrijven waarom dit zo is. Goed. Ik zal iets heel persoonlijks met je delen, namelijk: mijn ziekte.
Voor het eerst in mijn leven maak ik mijn ziekte openbaar. Toen ik een tiener was, werd bij mij (na ongeveer 10 ziekenhuisopnamen) een bipolaire stoornis vastgesteld.
Nu weet ik dat ik ermee kan leven! De beste hulp, behandeling en ondersteuning die ik kreeg was in Nederland. Ik wil de details van het beloop van mijn ziekte niet beschrijven omdat dit niet het belangrijkste is in het artikel van vandaag, maar het allerbelangrijkste is zorg tijdens depressie of manie.
Dus luister, mijn vrienden. Dakloze mensen hebben vaak geestelijke gezondheidsproblemen. We weten allemaal dat verslaving aan alcohol en andere psychoactieve stoffen een geestesziekte is. Ik was en ben ziek omdat ik zo geboren ben, maar mijn partner was verslaafd aan alcohol en werd niet als alcoholist geboren, maar hij werd er één, zoals alle verslaafde mensen. We hebben het overwonnen! Het was niet gemakkelijk, twee zieke mensen – buitenlanders uit Oost-Europa. We hadden in het land waar we geboren zijn geen kans op een gezondere toekomst. Ik zal niet beschrijven waarom, maar ik zeg in het kort: daar zijn zulke mogelijkheden niet! En hier in Nederland hebben we de behandeling gevolgd en nu ons eigen huis. Wie had dat ooit gedacht: een alcoholiste en een zieke vrouw? De basis is dat je het echt moet willen. Helaas ontmoet ik ook mensen niet met heel hun hart en kracht uit de puinhoop willen komen.
Ga in feite terug naar de normaliteit of leer het kennen. Er zijn hier geweldige kansen en enorme steun voor mensen die lijden aan ziekten zoals ik en voor mensen die worstelen met een verslaving. Nu kun je zeggen: ja, maar alleen voor mensen die verzekeringspremies betalen. Dat klopt, maar is het een probleem om een verzekering af te sluiten? Nou ja, niets komt natuurlijk vanzelf, niemand komt naar je toe en vraagt of ze je kunnen helpen. Wij zijn het die erom moeten vragen. Ik vind het heel erg als ik dakloze mensen tegenkom die nauwelijks kunnen lopen omdat ze zelf niet om de juiste hulp vragen. De hulp is er, maar je moet wel zelf ook willen veranderen en actief iets eraan doen. Anders kun je niet leven.
Ik ben geen vijand van dakloze mensen! Integendeel! Maar ik roep wel op om de architect van je eigen lot te zijn. Door je moeilijke lot als dakloze persoon te veranderen, breng je immers geluk voor jezelf. Het is een heel eenvoudig mechanisme.
Soms is de lente voor mij een mooie tijd van het jaar, en soms lig ik aan het begin van de lente in het ziekenhuis. Ik heb geen medelijden met mezelf, ik vecht al jaren voor mezelf en mijn partner. De resultaten zijn geweldig: mijn partner drinkt al 4 jaar geen alcohol, en ik kan genieten van uitstekende medische zorg.
Ik weet dat veel mensen dit artikel niet leuk zullen vinden. Ik schrijf de waarheid en probeer je te motiveren. Sta op, ga, schaam je niet om hulp te vragen. Ik vraag je: vecht voor jezelf, voor je gezondheid, voor je leven, want alles is in je handen en geloof me alsjeblieft: het is het waard, het is het waard om te leven.
Ik groet je hartelijk en wens je veel kracht, doorzettingsvermogen en vechtlust voor jezelf.
Monika
Wandel mee met Peter
Op vrijdag 8 maart gaan we een wandeling maken door de binnenstad van Den Haag met als gids Peter Bos. Hij is belangenbehartiger van Straat Consulaat en kent veel bijzondere plekken in de stad die hij ons wil laten zien. Het thema van de wandeling is armenzorg door de eeuwen heen. We lopen langs 20 plaatsen in de binnenstad die een geschiedenis hebben met armoedebestrijding, daklozenopvang, sociale huisvesting, goede doelen, voedselbanken, geestelijk welzijn, verslavingszorg etc.
We gaan langs kerken, pesthuizen, dolhuizen, bakkerijen, moskeeën, hofjes, een idiotenschool, kloosters, pandhuizen, kraakpanden etc. Peter zal tijdens de tocht ook het een en ander vertellen over deze plekken. Onderweg nemen we een pauze om ergens wat te nuttigen. Voor mensen die slecht ter been zijn is de wandeling niet aan te raden: er is veel matig wegdek, er zijn veel smalle stoepen en het is ook nog wel eens druk op straat.
We starten om 13.30 uur bij het pand van Straat Consulaat en hopen om 16 uur weer terug te zijn. Leuk als we met een flinke club deze wandeling gaan doen!
Als je vragen hebt, laat het weten. En meld je aan bij Mieke als je meeloopt.
Peter en Mieke
Tip van de maand: Community in Progress
Wie zijn we eigenlijk?
Wel, BIG OC is een echte Hagenaar. Er niet geboren, wel getogen. Zijn naam Ozon Warning. Molenwijk en Mariahoeve waren de plekken waar hij opgroeide, Hij speelde veel op straat. Een beweeglijke jongen met veel energie. Vaak te veel energie voor de schoolbanken. Maar hij ging naar school, waar hij uiteindelijk voor de opleiding Sport en Bewegen koos.
Hij werd meer en meer een jongen van de straat. Steeds jezelf bewijzen in de machocultuur. Geen emotie laten zien. Hard zijn. Een lastig leven waar je niet een twee drie uit stapt.
Maar het lukte met behulp van de stichting Pluk&Pleej in Mariahoeve. Hij pakte de draad van het ‘gewone’ leven weer op. En hoe. Hij draaide negatief naar positief gedrag, deed vrijwilligerswerk, ontwikkelde zijn spirituele kanten als healer. Omdat hij veel sportte riep hij een stichting in het leven: Community in Progress. Hij wil activeren, motiveren en verbinding.
Dat doet Ozon door verschillende activiteiten uit te voeren:
* Elke zondag van 13:00u tot 15:00u self defense training voor het opbouwen van conditie en zelfvertrouwen en het omgaan met je emoties meld je aan en kom langs voor een gratis proefles
* Elke woensdag 17.00 tot 19.00 uur vrij basketballen op het Dalton College in Voorburg. Iedereen is welkom en is gratis kom gezellig langs
Ozon organiseert ook regelmatig andere activiteiten, dus check zijn insta: @stichting.cip
Je kunt hem via insta een bericht sturen en als je meer wilt weten, kun je aan Mieke zijn contactgegevens vragen!
Ozon – Community in Progress
