Iedere vrijdag wordt in het Vincentius Hof bij het Stadsklooster Den Haag op het Westeinde door het Straatpastoraat Den Haag een kerkdienst gehouden met na afloop een maaltijd. Deze drukbezochte wekelijkse activiteit is vooral (maar niet uitsluitend) bedoeld voor dakloze mensen.
Gistermiddag was ik er voor het eerst bij omdat er een speciale dienst gehouden werd vanwege Allerzielen. Deze aloude katholieke traditie vond plaats in de prachtige St. Jozefkapel, waar werd stilgestaan bij een aantal bij het Straatpastoraat bekende mensen die dit jaar zijn overleden, waaronder veel dakloze mensen. We kregen foto’s te zien van Nina (41 jaar), Tomasz (33 jaar) en Christoph (39 jaar). Er werd kort geschetst hoe zij hadden geleefd en welke achtergrond zij hadden. Ook werd er een kaars voor ze aangestoken. Ik kreeg een brok in m’n keel. Dit waren Poolse arbeidsmigranten die dakloos waren geworden en op straat waren beland. Uitgekotst door de maatschappij en uiteindelijk doodziek geworden of dood gevonden in een sloot. Behalve deze drie arbeidsmigranten heb ik via m’n werk bij het Straat Consulaat al meerdere sterfgevallen van dakloze mensen ervaren. En ik werk er nog maar net.
Ik kan er niet aan wennen. Het idee dat jonge mensen die ooit mooie dromen hadden op deze manier eindigen is hartverscheurend. Het idee dat deze mensen goed opgevangen hadden kunnen worden, maar te horen kregen dat ze geen rechten hebben of dat de opvang vol is, maakt me woedend. Het idee dat mensen dood gaan door dit beleid is niet te bevatten.
In de prachtige tuin naast het Stadsklooster is een herdenkingsplek voor overleden dakloze mensen uit Den Haag opgericht. Sinds 2002 wordt iedere overledene geëerd met een koperen naamplaatje met datum van overlijden. Er staan 155 namen op. En dat zijn alleen nog maar de mensen die in beeld waren.
Na afloop van de kerkdienst begon om 18 uur de maaltijd voor dakloze mensen. Het was er bomvol met 120 eters.
Peter Bos
