Lange tijd nadat ghb-verslaafden in herstel zijn geraakt, voelt het voor hen alsof ze in een soort film leven. Ze zijn nuchter, maar hun gevoel strompelt er in de verte nog wat achteraan. Hoe kan dat? Kent deze verslaving gevolgen die wellicht onherstelbaar zijn?
De roes van ghb wordt – net als bij andere middelen – veroorzaakt door de impact op het dopaminecircuit in het beloningsysteem van de hersenen. Dopamine is een stof (neurotransmitter) in het brein dat voor ons ‘geluksgevoel’ zorgt. Bij gebruik van drugs en alcohol komt er veel meer dopamine vrij dan normaal. Op de korte termijn is dit hetgeen waardoor mensen zich zo goed voelen. Op de lange termijn zorgt het er juist voor dat gebruikers zich ontzettend klote voelen. De dopaminepoortjes (dopaminereceptoren) van hersencellen gaan door drugsgebruik namelijk dicht. Zo bewaart het lichaam zijn balans terwijl de drug continu voor zoveel dopamine zorgt; het komt gewoon niet meer aan en de gebruiker voelt maar met moeite iets van geluk.
Lees het complete artikel via de onder link:
